Selasa, 03 Agustus 2010

ojo nangis bae

tholé nggèr anakku cah bagus,
ojo pijer ngangis baé,
sing sabar amerga,
biyungmu lagi ngupoyo tamba,
dimèn awakmu énggal saras,
cup menengo,
percayaa,
Gusti kang paring usada,
jer piyambaké ambeg welas,
marang panandhang kang lagi mbok sandhang,
thole aja nangis baé,
cup menenga

Rabu, 30 Juni 2010

bingung

bingung

aku dadi bingung,
merga kahanan sing ngalor ngidul iki,
sing siji nyalahke sijine,
kabeh ngaku bener,
lha sing salah njur sapa,
kabeh ora rumangsa salah,
malah nyalahke sing ora salah,
ah embuh ah,
aku malah tambah bingung,
luwih becik turu njingkrung.

Senin, 20 Juli 2009

bingung

bingung


nalika pawarta dak rungu,
uga dak tonton saka tivi,
atiku njola, kagèt lan kepengin muntab,
généya ana wong kami tegel,
gawé pepati marang wong kang ora luput,
gawé susah wong kang ora kedosan,
nalika bom njeblug,
merga jihad jaréné,
apa iya kanthi mengkono,
bakal diijabahi déning Pengéran,
Gusti dhéwé sing kuwasa maringi urip,
nora bakal tumindak mangkono,
amerga Gusti tresna mring titah,
lan nora bakal gawé raja pati,
généya menungsa titah sakwantah,
téga gawé pepati,
aku bingung,
sétan endi sing ngrasuki pikiran bejat...

Minggu, 07 Juni 2009

DOA SYUKUR PESTA INTAN PAROKI PUGERAN

Doa syukur Pesta Intan 75 Tahun Paroki Hati Kudus Yesus Pugeran.

Tuhan Yesus terimalah sembah pujian dan syukur kami. Karena kasih, Engkau serahkan Hati KudusMu yang selalu setia menyertai perjalanan kami. Kepada Hati KudusMu pula, umatMu di Paroki Pugeran ini berlindung. Di kala gelap, badai, hujan pun jalan terjal, HatiMu menjadi penolong dan tumpuan harapan. Di saat cerah mentari dan rona pelangi, HatiMu menjadi sumber damai dan suka cita kami. Perjalanan panjang telah kami lalui. Usia intan di tahun 2009 ini semakin berarti. Kami mohon berkatMu, ya Hati Yesus Yang Maha Kudus agar di dalam merayakan Pesta Intan ini, Kau beri kami kegembiraan, kekuatan, kebijaksanaan serta kesatuan hati, sehingga rangkaian ungkapan syukur ini berjalan seturut kehendakMu. Kami mohon berkatMu pula bagi para gembala dan seluruh umat, anak-anak, remaja, kaum muda dan orang tua supaya selalu bergandeng tangan dalam persaudaraan memajukan paroki Pugeran tercinta. Semoga semuanya itu menjadikan kami semakin mekar dan mengakar dalam mengimani Engkau seutuhnya dengan gembira dan bangga. Dimuliakanlah Hati Kudus Yesus yang Maha Kudus, kini dan sepanjang segala masa. Amin.

Jumat, 01 Mei 2009

bunda Teresa

(seijin mas Agus Igas)


bunda sungguh agung ,
karya agungmu,
membuka mata hati kami,
betapa derita mereka,
yang miskin, lemah, tersingkir ,
sungguh mereka menderita.

Selasa, 10 Maret 2009

bingung

bingung

jangan bingung saudaraku,
ketika kau dihadapkan pada banyak pilihan,
sesungguhnya hanya ada satu pilihan yang tepat,
cerdaslah saudaraku dalam memilih,
pilih Dia yang setia pada janjiNya,
bukan yang sekedar obral janji,
penuh ambisi dan sedikit manipulasi,
karena sikapnya yang manusiawi,
jangan bingung saudaraku,
banyak yang bisa dipilih
tapi hanya Satu yang setia,

Dia yang akan datang di kemudian hari,
tuk penuhi janjiNya,
Dia akan datang,
datang dengan pedang kebebasan,
datang dengan anugerahNya sepanjang jaman,
maka saudaraku,
jangan bimbang,
jangan bingung,
ikutlah Dia sang Raja kemuliaan kekal.


yogya, 10 Maret 2009.

Rabu, 04 Maret 2009

ULAT AKAN JADI KUPU-KUPU

SI ENTHUNG BAKAL DADI KUPU

(SEIJIN ROMO MGR YOHANES PUJASUMARTA)

Sharing pengalaman mengenai kupu. Saya catat dari cerita almarhum Bapak saya dalam menghadapi tantangan hidup. Saya kisahkan lagi dalam Surat yang saya tulis dalam bahasa Jawa pada masa Adven 1983, 25 tahun yang lalu. Sekarang ini saya terjemahkan dalam bahasa Indonesia untuk teman-teman semua.
Surat-surat di awal masa Adven 1983:
Serat-serat ing wiwitaning mangsa Advèn 1983:

Pada waktu itu (1950-an) tidaklah mudah mendapatkan pekerjaan. Masalah itulah yang menyebabkan hati selalu gelisah dan was-was. Bagaimana lagi! Bila matahari mulai terbit di ufuk timur, ketika ayam jago mulai berkokok, tanda hari siang mulai lagi. Padahal hari itu harus makan dan memberi makan kepada anak-anak. Bila mau makan, haruslah bekerja, akan tetapi tidak ada pekerjaan yang bisa diandalkan.

Wekdal semanten (1950-an) boten gampil pados pedamelan. Prekawis punika ingkang murugaken manah tansah miris lan ketir-ketir. Lha kados pundi ta! Yen surya mlethèk ing bang-bang wétan, kalanipun jago sami kluruk, mertandhani siang wiwit malih. Kamangka dinten punika kedah nedha lan nedhani laré-laré. Yèn badhé nedha kedah nyambut damel, nanging boten wonten pedamelan ingkang gumanthok.

Tibalah musim panas penyebab daun-daun kering dan rontok. Bapak sedang berjalan-jalan di kebon, berdoa, meditasi dan kontemplasi.

Mangsa bentèr murugaken ron-ron sami garing lan rontok. Bapak saweg tindak-tindak wonten ing kebon, sembahyang, meditasi lan kontemplasi.

”Lihatlah, nak,
Ulat yang sedang bersembunyi
di daun itu.
Meski daun-daun lain kering,

tidaklah daun itu.
Si Ulat tetap saja dapat makan,
Dan sekarang telah menjadi kepompong.
Saatnya akan tiba
Kepompong akan menjadi kupu
terbang ke mana pun.

”Delengen, anggèr,
uler sing ndhelik nang godhong kuwi.
Senajan godhong-godhong liyané garing
nanging godhong kuwi ora.
Si uler tetep bisa mangan,
lan saiki wis dadi enthung.
Arep tekan titi mangsané mengko
si enthung bakal dadi
kupu
mabur tekan ngendi-endi.


Bila si Ulat saja begitu besar

diperhatikan oleh Allah,
apalagi kita ini
yang menjadi anak-anak Allah.

Yèn sing uler waé digatèkaké
semono gedhéné déning Gusti,
apa menèh awaké dhéwé
sing dadi putra-putra Dalem iki.

Peristiwa itulah, Nak,
yang menyebabkan aku tetap percaya
dan selalu berharap
pada penyelenggaraan ilahi.

Kuwi, anggèr,
sing marakaké aku tetep percaya
lan tansah duwé pangarep-arep
marang pangrengkuh Dalem Gusti.”

Teringat saya, bila Bunda sedang menggendong adik-adik saya. Kadang diajak melihat-lihat taman, disenandungkan nyanyian, agar hati gembira.

Kula kémutan, yèn ibu saweg nggéndhong adhi-adhi kula. Sok dipun ajak wonten kebon, dipun menyanyèkaken, supados remen.

Mau kutangkap kupu itu,
namun terbangnya merepotkan
ke utara, ke selatan, ke timur, balik ke barat
ke sana ke mari ke mana pun.
Siapa dapat menangkap?
Baru saja hinggap, lalu terbang lagi.


Kupu
kuwi dakincupé
Mung aburé angewuhaké
Ngalor ngidul ngétan bali ngulon
Mrana-mréné mung saparan-paran
Sapa bisa ngincupaké men
tas méncok cégrok
banjur mabur pleper

Bila demikian yang digendhong ngantuk, lalu tertidur.

Yèn ngaten punika ingkang dipun géndhong ngantuk, lajeng tilem.


”Lihatlah, Nak,
Saatnya akan tiba
Kepompong akan menjadi kupu
terbang ke mana pun.

”Delengen, anggèr,
arep tekan titi mangsané mengko
si enthung bakal dadi
kupu
mabur tekan ngendi-endi.”


Gunturgeni,
mangsa prapaskah 2009

(Dia senantiasa menepati janjiNya,
berawal dari ulat,
kemudian menjadi kepompong, enthung,
dan akhirnya jadilah kupu-kupu,
yang mengepakkan sayap indahnya,
seindah janjiNya)